Kitar
semula ialah
proses mengolah semula bahan buangan
untuk menghasilkan barangan yang baru. Kitar semula mengurangkan bahan buangan,
mengurangkan penggunaan bahan mentah baru, mengurangkan penggunaan tenaga, mengurangkan pencemaran udara (dari pembakaran), dan
pencemaran air (dari tapak perlupusan) dan mengurangkan pengeluaran gas rumah
hijau berbanding penghasilan barang baru dari bahan mentah. Kitar semula adalah komponen utama
bagi pengurusan bahan buangan moden dan komponen ketiga bagi "Pengurangan
pembaziran, Guna semula, Kitar semula" hieraki buangan.
Bahan boleh dikitar semula termasuk
kebanyakan jenis kaca, kertas, logam, plastik, tekstil, dan elektronik. Sungguhpun sama berkesan,
penghasilan kompos atau kegunaan lain bahan buangan biodegradable – seperti
sampah makanan atau lebihan taman – biasanya tidak dianggap kitar semula.[2] Bahan yang hendak dikitar semula
samaada dibawa ke tapak pengumpulan atau dikutip dari tepi jalan dan disusun,
bersih, dan diproses semula menjadi bahan baru bagi pengilangan.
Dalam erti sebenar, mengitar semula
bahan buangan akan menghasilkan bekalan baru bagi bahan yang sama, sebagai
contoh kertas pejabat terpakai digunakan bagi menghasilkan kertas pejabat yang
baru, atau polystyrene terpakai digunakan bagi menghasilkan polystyrene lain.
Bagaimanapun, ini seringkali terlalu sukar atau terlalu mahal (berbanding
dengan menghasilkan keluaran yang sama dari bahan mentah atau sumber lain),
dengan itu kebanyakan barangan atau bahan "kitar semula" sebaliknya
membabitkan kegunaan semula bagi menghasilkan bahan lain (contoh., kadbord).
Satu bentuk lain kitar semula adalah salvage bahan tertentu dari
keluaran rumit, samaada disebabkan nilai intrinsik (contoh, plumbum dari bateri kereta, atau emas
dari komponen komputer), atau akibat sifat beracunnya
(contoh, mengeluarkan dan mengitar raksa dari pelbagai bahan).
Pengkritik sering-kali mempertikai
kebaikan bersih dari segi ekonomi dan persekitaran mengitar berbanding kosnya,
dan mencadangkan penyokong kitar semula sering kali menjadikan keadaan lebih
teruk dan mengalami pengesahan berat sebelah. Khususnya, pengkritik mendakwa
bahawa kos dan tenaga yang digunakan dalam pengumpulan dan penggangkutan
mengurangkan (dan melebihi) kos dan tenaga yang dijimatkan dalam proses
pengilangan; juga kerja yang dihasilkan oleh industri kitar semula adalah
pertukaran merugikan kepada kehilangan kerja dalam pembalakan, perlombongan,
dan industri lain yang dikaitkan dengan pengeluaran baru; dan bahan seperti
pulp kertas hanya boleh dikitar beberapa kali sebelum penguraian bahan
menghalang lanjutan pengitaran semula. Penyokong kitar semula menafikan semua
tuduhan, dan pengesahan pendapat kedua pihak mendorong kepada pertikaian yang
berpanjangan.
Program Kitar
Semula Dalam Pengajaran Geografi SPM 5 Al Battani.
(Fokus kepada Program 3R-Reeuse
Reduce and Recyle)
1. Kempen mengitar semula kertas
mengurangkan penebangan hutan untuk membuat pulpa dan kertas.
2. Program kitar semula
mengurangkan kesan rumah hijau kerana semasa bahan buangan mereput akan meningkatkan pengeluaran gas rumah hijau
seperti mentana.
3. Kempen mengurangkan
pembaziran dan kitar semula air dapat mengelakkan lebih banyak empangan dibina
seterusnya memusnahkan flora dan fauna.
4. Kitar semula mengurangkan kos
input pertanian contohnya penghasilan baja kompos dari sisa pertanian bukan
saja lebih murah dan tidak menjejaskan alam sekitar.
5. Kempen menjimatkan elektrik
megurangkan kemusnahan hutan serta fauna akibat pembinaan empangan. Atau
pengeluaran asap dari loji pengeluaran elektrik termal.
6. Kitar semula logam mengurangkan
pembukaan kawasan lombong-lombong baru yang ternyata memusnahkan tanih, hutan
dan mengotorkan sungai seperti lumpur dan kandungan logam berat-raksa.
7. Membersihkan alam sekitar,
masyarakat lebih selesa iaitu kurang pembakaran sampah dan pencemaran bau busuk
oleh sisa buangan.
888mgh
Isi-isi ini boleh digunakan
untuk soalan esei seperti bab sumber perhutanan, sumber air, sumber galian,
kegiatan pertanian dan lain-lain. Semoga mendapat faedah.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan